Statuetka Klaudyny V LO w Poznaniu

Statuetka Klaudyny V LO w Poznaniu. Otrzymują ją Laureaci Nagrody Najlepszego Absolwenta V LO im. Klaudyny Potockiej w Poznaniu. Autorką statuetki jest poznańska artystka rzeźbiarka Alina Nowak. Statuetka wykonana jest z brązu. Wysokość 17cm, szerokość 7cm, głębokość 8cm.

Kilka cytatów zaczerpniętych ze strony internetowej V Liceum w Poznaniu.

“Klaudyna z Działyńskich Potocka

Teofila Klaudyna z Działyńskich Potocka urodziła się 27 sierpnia 1801 r. w Kórniku. Pochodziła z zasłużonej dla kraju rodziny Działyńskich. Jej ojciec – Ksawery Działyński razem z bratem Ignacym należał do aktywnych uczestników prac Sejmu Czteroletniego i twórców Konstytucji 3 Maja. W czasie Powstania Kościuszkowskiego był członkiem Rady Zastępczej Tymczasowej, w związku z tym trafił do więzienia pruskiego. Później piastował dodatkowo godność senatora wojewody Księstwa Warszawskiego. Matką Klaudyny była Justyna z Dzieduszyckich, kobieta wykształcona o dość oryginalnych zainteresowaniach.

Klaudyna razem ze swoją bratową Celestyną Działyńską i Emilią Sczaniecką często odwiedzały obóz, w którym znajdowali się najbliżsi, opiekując się przy okazji chorymi.

Klaudyna Potocka z ogromnym poświęceniem wytrwała do końca powstania, pielęgnując rannych i chorych. Dlatego dopiero po upadku Warszawy postanowiła wyjechać.

Po indagowaniu jej przez władze pruskie, wyjechała do Drezna. Tam zorganizowała Komitet Dobroczynności Dam Polskich, który zajmował się zbieraniem funduszy na udzielenie pomocy potrzebującym emigrantom. Utworzyła też w Dreźnie Schronisko Polskie, w którym rodacy mogli zatrzymać się na kilka dni i wypocząć.

Nieustanne starania, prace, wzruszenia wyniszczały jej wątły z natury organizm, pojawiły się objawy choroby płuc. Pod naciskiem władz rosyjskich wielu współpracowników Potockiej musiało opuścić Drezno i wyjechać do Francji. Współdziałała z Adamem Mickiewiczem w staraniach o wydanie poezji Garczyńskiego, zajmowała się kolportażem dzieł tego poety, a także Mickiewicza, Słowackiego i innych.

W ciągu kilku lat choroba poczyniła jednak postępy i pomimo starań męża, przyjaciół i lekarzy, niewiele można już było jej pomoc. Zmarła 8 czerwca 1836 roku w Genewie. Pochowano ją na miejscowym cmentarzu, gdzie jej szczątki znajdowały się do 1879r, później w wyniku likwidacji cmentarza przeniesione je na cmentarz Montmorency w Paryżu. Czyny Klaudyny Potockiej na zawsze pozostały w pamięci Polaków.

...Obecnie jej imię nosi nasza szkoła – V liceum Ogólnokształcące w Poznaniu.”